* غربی ها با سه کلید واژه ی آزادی ، دموکراسی ، عمومی را اداره می کردند . شرقی ها با دو کلید واژه  ی مبارزه ی پرولتاریا با امپریالیسم و برابری . امام پنج کلید واژه ی قرآنی را در مقابل آن پنج کلید واژه قرار دادند.

* اصل  « امامت محوری » مهمترین کلید واژه بود . سیستم امت – امامت حرف جهان شمول اسلامی بود که در عرصه ی سیاست احیا شد.

* ده سال هر کاری کردیم ، یک رسانه ی غربی پیدا شود که بگوید « امام خمینی » ، نشد ! همه می گفتند : « آیت الله خمینی » .

صحبت یک دانشجو :

* سال 59 به یکی از اساتید یهودی آلمان گفتم : « استاد ! چرا رسانه های شما نمی گویند امام خمینی ؟ » خنده ای کرد و گفت : « آخر ما بعضی چیزها متوجه شدیم ! » کیفش را باز کرد و یک کتاب در آورد . ترجمه ی آلمانی کتاب « ولایت فقیه  » امام بود. گفت : «  آقای خمینی یک تئوری جهانی دارد  وقتی ما بگوییم « امام » ، ایشان بین کشورهای دنیا شاخص می شود. چون کلمه « امام » قابل ترجمه نیست . ولی وقتی بگوییم  « رهبر » ، این کلمه در فرهنگ غرب بار منفی دارد . دیگر ما ایشان را کنار استالین و موسیلینی و هیتلز قرار می دهیم . کلمه ی « رهبر » به نفع ما و کلمه « امام » به نفع آقای خمینی است . از طرف دیگر اگر ایشان یک جایگاه دینی دارد ، ما به ایشان می گوییم « آیت الله » ،  اما « امام » یک بار معنوی دارد ! از طرفی ایشان آن  طور می شود امام امت اسلامی که مسلمان های دنیا دور  خودش جمع بکند  ! ». با این صراحت این را به من گفت .

* یک رسانه غربی یا شرقی پیدا نمی کنی که گفته باشد « امام خمینی » . آن موقع ما امتحان کردیم رسانه های غربی آیا می پذیرند ما یک آگهی بدهیم به نام « امام خمینی » ؟ می خواستم  60000 مارک بدهیم که آگهی چاپ کنند، قبول نکردند !

* امامت محوری ، امت گرایی ، عدالت گستری ، و دو قطبی مستکبرین – مستضعفین اساس تئوری امام خمینی ( ره ) بود.

* وقتی به جای « امام » شد ، « رهبر » ، « امت » شد « ملت » . یعنی عملا سیستم ملت – رهبر انگلیسی ها را پذیرفتیم و سیستم امت – امامت امام خمینی (ره) را کنار گذاشتیم . وقتی « امت » شد « ملت » ، عناصر امت یعنی « خواهران و برادران قرآنی » - که وظایفی مثل امر به معروف و نهی از منکر نسبت به هم دارند - ، تبدیل شدند به عناصر ملت یعنی « شهروند » و « هموطن ».

* اما کلمه سوم یعنی « عدالت » ؛  مقدس ترین کلمه ای که در دوره سازندگی ، ابداع و تحمیل شد به نظام اسلامی  ، کلمه « توسعه » بود. فرق عدالت و توسعه این بود که « عدالت  » را خدا و پیغمبر (ص) و علی مرتضی (ع) تعریف می کنند ، اما « توسعه » را صندوق بین المللی پول و بانک جهانی و صهیونیسم های عالم .

* در عرصه ی بین الملل هم دو کلید واژه ی قرآنی « مستکبرین » و « مستضعفین » را اصلاح کردند و گفتند « مستکبرین » فحش و توهین آمیز است ! به جایش بگوییم « قدرت های جهانی  »! خب وقتی گفتی « مستکبرین » باید با آنها « مبارزه » کنی ، اما وقتی گفتی « قدرت های جهانی » باید با آنها « تعامل » کنی . « مستضعفین » را هم کردند « قشر آسیب پذیر » ؛ یعنی آدم های بی عرضه ای که خودشان پذیرای آسیب اند !

* تا موقعی که کلید واژه های قرآنی امام خمینی که در رأس آنها امام بودن ولی فقیه است احیا نشود ، هر کاری بکنیم ، وصله پینه کردن است.

پی نوشت :

حالا فهمیدیم برای چی دشمنان اسلام از لفظ امام استفاده نمی کنند و این را باید بدانیم که هر لعنی که به .... بکنیم ، این قدر جگر دشمنان نمی سوزد که بگوییم « امام خامنه ای »